Amaç: Çalışmada vajinal akıntı yakınmasıyla tedavi görmesine karşın doğum sırasında benzer şikayetleri devam eden gebelerin, tedavi süreçlerini etkileyen faktörleri değerlendirmek amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Araştırma tanımlayıcı tipte tasarlanmıştır. Araştırmanın örneklemini, doğuma gelen gebelerden; araştırmaya katılmayı gönüllü olarak kabul eden, gebeliğinde en az bir kez vajinal akıntı şikayeti ile doktora başvuran, doktor tarafından vajinal akıntıya tedavisine başlanmış olan, travaydaki muayene sırasında aktif olarak akıntısı devam eden 222 gebe oluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak ‘‘Vajinal Akıntısı Olan Gebelere Yönelik Değerlendirme Formu’’ kullanılmıştır. Veriler değerlendirilirken tanımlayıcı istatistiksel metodların yanı sıra niteliksel verilerin karşılaştırılmasında Pearson ki-kare ve Fisher’s Exact Test kullanılmıştır. Bulgular: Gebelerin; vajinal akıntılarının başlama zamanlarının birinci trimester (%43.7) ve ikinci trimesterde (%40.5) birbirine yakın olduğu, %62.2’sinin gebelik öncesi dönemde de vajinal akıntı öyküsü olduğu, gebelerin %86.0’sının akıntı başladıktan bir süre sonra doktora başvurduğu, %52.3’ünün tedavisini tamamladığı ve çoğunluğun (%70.7) orta düzeyde hijyene önem verdiği görülmektedir. Gebelerin eğitim ve hijyen düzeyleri arasında istatistik olarak anlamlı fark saptanmıştır (p<0.05). Sonuç: Gebelerin genital yol enfeksiyonları konusunda hijyenik uygulamalara verdikleri önemin yetersiz olduğu, tedaviye başlamak için geç kaldıkları ve tedavi kullanımı konusunda yanlış ve eksik uygulamalarda bulundukları görülmüştür. Buradan hareketle sorunun çözümüne katkı sağlayabilecek hemşirelerin/ ebelerin eğiticilik görevini üstlenerek konuyu bütüncül yaklaşımla ele alması gerektiği düşünülmektedir. |
Objective: Study was conducted to assess the factors which influence treatment courses of pregnant patients who received treatment for vaginal discharge and who exhibited similar complaints during delivery despite prior treatment. Materials and Methods: It was designed in descriptive type. The research sample consisted of 222 pregnant patients volunteering for involvement in the study who applied for delivery, with a prior history of medical visit to their doctor for the complaint of vaginal discharge at least once during their pregnancy, received treatment for vaginal discharge and were found to have active discharge during their examination before delivery. For collection of data, “Assessment Form For Pregnant Patients with Vaginal Discharge” was used. Data was analysed through proper statistical methods. Results: The commencement time of vaginal discharge were found to be similar in pregnant patients with 43.7% of cases starting within the first trimester and 40.5% of cases starting within the second trimester. 62.2% of cases were found to have a history of vaginal discharge prior to their pregnancy. After their complaints began, 86% of pregnant patients reported to visit their doctor after a brief period, 52.3% reported to complete their treatment course, majority 70.7% were found to consider hygien on a medium level. A statistically significant difference was found of the pregnants education and hygien level (p<0.05). Conclusion: As a result, it has been observed that the importance given by pregnant women to hygienic practices regarding genital tract infections is insufficient, they are late to start treatment, and they engage in wrong and incomplete practices in the use of treatment. However, nurses/ midwifes which can contribute to the solution of the problem can achieve this through assuming an educational role with a holistic approach. |