Author :
Abstract
Doğal afetler sadece fiziksel yıkımla sınırlı kalmaz; toplulukların sosyal ve psikolojik dokusunu derinden değiştirirler. Özellikle bu tür felaketlerin ardından bireyleri tanımlama ve aileleri birleştirme yeteneği son derece önemlidir. Tıbbi geçmişlerin ve kayıtların kritik rolü bu senaryolarda daha da belirginleşir. Bu çalışma, Gaziantep'teki bir depremin ardından bulunan altı aylık bir bebeğin durumunu sunmaktadır. Bebek fizyolojik bir sıkıntı belirtisi göstermemesine rağmen, böbrek bölgesinde bulunan bir stent yakın zamanda gerçekleştirilmiş bir nefrolitiazis prosedürüne işaret etmektedir. Bebeğin ailesini tanımlamada başlangıçta zorluklar yaşandı; ancak detaylı klinik geçmiş, ailenin yeniden birleşmesi için kilit bir araç haline geldi. Tıbbi geçmişler ve kayıtlar doğal afetler sırasında vazgeçilmez bir role sahiptir. Önemleri, sağlık profesyonelleri ile sosyal hizmetler arasındaki etkileşimle birleştiğinde, afet sonrası travma yönetimi, aile birleşmeleri ve genel iyileşme üzerinde önemli bir etkiye sahip olabilir. Etkili afet yanıtı ve iyileşme için entegre ve multidisipliner yaklaşımlar esastır.
Keywords
Abstract
Natural disasters extend beyond mere physical devastation; they deeply reshape communities' social and psychological fabric. The ability to identify individuals and reunite families, particularly in the aftermath of such calamities, is paramount. The critical role of medical histories and records becomes even more pronounced in these scenarios. This study presents the case of a six-month-old baby discovered in the aftermath of an earthquake in Gaziantep. While the infant showed no immediate signs of physiological distress, a stent found in the renal area indicated a recent nephrolithiasis procedure. Initial challenges arose in identifying the baby's family; however, the detailed clinical history became a pivotal tool for their reunion. Medical histories and records play an indispensable role during natural disasters. Their importance, combined with the interplay between healthcare professionals and social services, can significantly impact post-disaster trauma management, family reunifications, and overall recovery. Integrated and multidisciplinary approaches are essential for effective disaster response and recovery.
